حاج سید صادق شیرازی در مورد تشرف برادرش فقیه بزرگ آیت ا... سید محمد شیرازی (ره( این گونه شرح می دهد:
سالی بود که از ازدواجشان، چهل شب چهارشنبه، به مسجد سهله می رفتند و خیلی هم به سختی آن کار را انجام می دادند ولی به عشق و محبت امام عصر(عج) این کار را هر شب چهارشنبه انجام می دادند.
یکبار که چشم درد عجیبی گرفته بودند که در عمرشان سابقه نداشت، زمستان سردی هم بود و ماشین هم گیر نمی آمد، تشرفی برای ایشان پیش آمده بود و بعد هم هر کس از ایشان پرسید قضیه چه بود، چیزی نگفتند و فقط وقتی بعضی خیلی اصرار کردند که ماجرا را بدانند، ایشان فرمودند: به آقا گفته ام و به دیگری هم فعلاً بنا ندارم بگویم. (منظورشان از آقا، پدر بزرگوارشان مرحوم میرزا مهدی شیرازی بوده است(
آنها آمدند به مرحوم آقا اصرار کردند و فشار آوردند که مطلب را بدانند، ایشان هم به چند نفری گفتند و فرمودند:
آن چیزی که آقا محمد می خواسته و آرزویش بوده، به دست آورده و دیده است (یعنی خدمت امام زمان (عج) مشرف شده اند.)
بیش از این هم چیزی نگفتند. من هم از این قضیه اطلاع نداشتم، ولی بعد از فوت مرحوم پدرم، مرحوم اخوی به یک مناسبتی فرمودند:
در آن تشرف حضرت ولی عصر (ارواحنا فداه) به من امر فرمودند که بنویس، تألیف کن. و پس از امر مولا و ارباب خویش ایشان مشغول نوشتن شدند، تا آنکه بیش از هزار و سیصد کتاب نوشتند که تنها یک عنوان از این کتابها که دائره المعارف فقهی اوست بالغ بر یکصد و پنجاه جلد است و آن قدر نوشت تا انگشتان دستش از کار افتاد
و در اواخر عمر به وسیله ی ضبط صوت صدای ایشان ضبط و سپس از نوار بر روی کاغذ پیاده می شد.
