روزم خوش است ، چراکه برای تو میخوانم
شبم خوش است ، چراکه برای من میخوانی
روزگارم خوش نیست ، چراکه باهم نمیخوانیم . . .
_____________________________________
غمناک ترین ناله دلم ، بهانه دیدن توست ، تو بگو با دل بی قرارم چه کنم ؟
__________________________________________
گریه کن ای ابرک من همچون ستاره بر زمین
روز میلاد مرا در شب بی صحر ببین . . .
__________________________________________
در ان زمان که وفا قصه برف و تابستان است ، و صداقت گل نایابی است
به چه کسی باید گفت ، با تو خوشبخت ترین انسانم . . . ؟
___________________________________________
کاش میشد همچو آواز خوش یک "دوره گرد"
زندگی را بار دیگر ، دوره کرد . . .
_______________________________________
بعد تو دگر هستی ما پا نگرفت / بعد از تو کسی در دل ما جا نگرفت
در کلبه تنهائی خود پوسیدم / بعد از تو کسی سراغ ما را نگرفت . . .
_______________________________________
گر تو را با ما تعلق نیست ، مارا شوق هست
گر تو را بی ما صبوری هست ، ما را تاب نیست . . .
______________________________
من غروب غم انگیز خورشید را زمانی دوست دارم که بدانم فردایش تو را میبینم . . .
.___________________________________________
دل من ترانه دارد ، غم عاشقانه دارد / به هوای روی ماهت ، همه شب بهانه دارد . . .
.
به سکوت سد مرداب قسم که تو نیلوفر چشمان منی
و دل خسته من میترسد که تو پژمرده شوی
که تو مرا به فراموشی شب ها سپری
که مبادا به دلم زنگ سیاهی بزنی
و به شب های امیدم تو تباهی بزنی
.
.
.
گر تو را با ما تعلق نیست ، مارا شوق هست
گر تو را بی ما صبوری هست ، ما را تاب نیست . . .
.
.
.
زندگی در گذر حادثه هاست ، گاه تلخ است و گهی شیرین است
دل ما در پس این تلخی و شیرینی هاست ، صاف و صادق بماند زیباست . . .
.
.
.
من غروب غم انگیز خورشید را زمانی دوست دارم که بدانم فردایش تو را میبینم . . .
.
.
.
دل من ترانه دارد ، غم عاشقانه دارد / به هوای روی ماهت ، همه شب بهانه دارد . . .
